Zajedno sa virusnim rinotraheitisom jedna je od najčeščih virusnih infekcija dišnih puteva kod mačaka, iako je obično puno blažeg karaktera. Ponekad može biti prisutna infekcija sa oba uzročnika istovremeno. Postoji puno seroloških tipova mačjeg kalicivirusa, o čemu ovise i simptomi bolesti. Simptomi bolesti su: iscjedak iz očiju, iscjedak iz nosa, slinjenje, povišena tjelesna temperatura, gubitak apetita, a za razliku od rinotraheitisa tipične su otvorene rane po sluznici usta i po vrhu nosa. Vrlo često, posebice kod mačića, javlja se šepavost i bolnost prilikom pregleda zahvaćenih zglobova, koje spontano prolazi.
Virus vrlo često perzistira u domaćinstvima sa puno mačaka, azilima. Izvor infekcije su bolesne životinje, ali i životinje koje su zaražene, ali ne pokazuju simptome bolesti ( kliconoše ). Virus je otporan na mnoge dezinficijense, a u okolišu mačke može preživjeti 7-10 dana. Liječenje je simptomatsko: i/v infuzije zbog nadoknade tekućine, elektrolita i energije, antibiotici širokog spektra u svrhu liječenja i/ili prevencije sekundarnih bakterijskih infekcija, korištenje masti/kapi za oči, antipiretici ( sredstva za snižavanje tjelesne temperature ).
Jedini način prevencije sastoji se u redovitoj vakcinaciji mačaka protivkalicivirusne mačaka, a koja se provodi u dobi od 9. i 12. tjedana, a zatim se imunosni status životinje održava redovitom godišnjom revakcinacijom.